Geschiedenis

Letterlijk betekent ‘survival’ overleven. Deelnemers gaan in een survivaltocht tot het uiterste. Conditie is belangrijk, maar van groter belang is doorzetting- en uithoudingsvermogen. Een survivalwedstrijd is letterlijk en figuurlijk een overlevingstocht.

Jacht in de achterhoek. Bij de jacht werd, al wat recenter, gebruik gemaakt van paarden om zich sneller te verplaatsen en honden om het spoor van het prooidier te volgen. In weer een latere tijd werd dit nagebootst in de vossenjacht. Zo ook eind jaren ’80 in het Achterhoekse plaatsje Beltrum. Enkele lokale enthousiastelingen (Stef Beunk en Jan Maarse) trokken voor de paardrijdende kasteelheren, middels een in vosse-urine gedrenkte doek, een spoor door het landschap. Hierop zocht de hondenmeute het spoor en volgden de heren te paard. Dit diende met kennis van zaken te geschieden. De paarden, of de berijders, waren niet zo snel als de honden. Dus moest het spoor al slingerend door het landschap worden getrokken. De honden volgden gezamenlijk het spoor maar sneden, door de grote meute, de bochten af. De ruiters te paard volgden in een vrij rechte lijn en sprongen over hindernissen als sloten en houtopstanden. Afhankelijk van het weer bleef een spoor goed geconditioneerd. Bij regen spoelde het weg en bij zon verdampte het met het vocht

Het trekken van het spoor was dus vakwerk en een fikse duurloop van 25 a 30 km door weilanden, maisvelden, bossen en sloten. Niets gingen de heren uit de weg om het de honden zo moeilijk mogelijk te maken. Het tempo van de mannen was hoog want het was bittere noodzaak het eindpunt te bereiken voordat de honden hen hadden ingehaald en mogelijk de “vossedoek” verwisselden met de eveneens meurende mannen. Het is ook nog immer de vraag welk spoor de honden volgen. Tijdens het spoortrekken realiseerden de mannen zich dat. Dit motiveerde hen tot op het bot. Moe maar voldaan kwamen zij aan het eind van de dag thuis. Ook de paarden en het gros der berijders beëindigden de “run” (zoals de tocht werd genoemd) Toch ontbrak er nog iets…

Tegelijkertijd ontwikkelde AVRO´s sportpanorama een programma om sporters tegen elkaar te laten strijden over zelf ontwikkelde hindernissen. Doel was een spectaculair televisie programma getiteld “Survival of the fittest”. Hiervan kregen beide genoemde heren lucht waarna het idee werd opgevat om beide activiteiten te combineren in het vrije veld.